Dobre praktyki dnia codziennego
Zawsze pamiętam o słowach: dzień dobry, dziękuję, przepraszam, do widzenia.
Jestem życzliwy dla wszystkich uczniów i pracowników szkoły.
Stosuję się do poleceń wydawanych przez nauczycieli i personel szkoły.
Załatwiam swoje sprawy w uprzejmy sposób, słucham innych, nawet gdy wiem, że nie mają racji, potem wyjaśniam, negocjuję, szukam kompromisów.
Punktualność to jedna z cech wyróżniających ludzi kulturalnych. Aby zdążyć na pierwszą lekcję, wychodzę z domu wcześniej, nie na ostatnią chwilę.
Dbam o czystość i porządek w swojej klasie i całej szkole.
Jeśli nie zapamiętuję informacji organizacyjnych, zapisuję w kalendarzu albo notatniku.
Pamiętam o przynoszeniu zeszytów, książek, przyborów szkolnych, co pozwala być przygotowanym do zajęć.
Samodzielność to bardzo ważna cecha rozwoju człowieka, dlatego pamiętam o odrabianiu zadań, ustalaniu terminów poprawek i nadrabianiu zaległości.
Wiem, że zabronione jest samodzielne opuszczanie terenu szkoły przez uczniów w czasie trwania lekcji i przerw między lekcjami.
Bawię się bezpiecznie, szczególnie na przerwach. Zwracam uwagę na bezpieczeństwo innych. W przypadku zagrożenia szukam pomocy dorosłych.
Ławka, krzesło i ściany oraz toalety i szatnia nie są przeznaczone do malowania. W szkole jest przestrzeń na to – tam mogę wykazać się talentem.
Pamiętam o zmianie obuwia w okresie jesienno-zimowym oraz w deszczowe dni.
Nie ruszam rzeczy, które nie są moją własnością. Jeżeli mam lekcje w nie swojej klasie, zachowuję się tam jak gość.
W każdej klasie jest kosz na śmieci, więc śmieci zanoszę do kosza i tam je zostawiam.
W miarę możliwości sam naprawiam wyrządzone przeze mnie szkody.
Na terenie szkoły nie korzystam z telefonu. Jeśli zajdzie potrzeba pilnego skontaktowania się z opiekunem/rodzicem, to zawsze mogę skorzystać z telefonu szkolnego lub własnego za zgodą nauczyciela.
Korzystam ze sprzętu elektronicznego na zasadach ustalonych przez nauczyciela. Nie przynoszę do szkoły swojego sprzętu elektronicznego, chyba, że zostanie ustalone inaczej.
Codzienny strój szkolny może podkreślać osobowość. Pamiętam jednak, że szkoła jest miejscem pracy i należy wziąć pod uwagę komfort całej społeczności szkolnej. Farbowanie włosów, makijaż, ekspresyjną biżuterię, pomalowane paznokcie zostawiam na klasę 7 i 8. Zanim zdecyduję się na jedną lub więcej z tych rzeczy – zastanowię się, czy to jest dla mnie zdrowe, bezpieczne i czy jest to moja samodzielna decyzja czy nie działam pod presją grupy.
Dbam o czystość ciała i schludny, świeży ubiór. Rzeczy z WF-u po każdych zajęciach piorę i przynoszę czyste do szkoły.
Odnoszę się do innych z szacunkiem, stosownie do sytuacji i miejsca. Nie używam wulgarnych słów ani gestów. Zachowuję kulturę języka.
Podczas uroczystości państwowych zakładam strój galowy, a na uroczystości szkolne strój adekwatny do sytuacji.